TA PLAGOS ZEMRËN …!

Mustafë Krasniqi – OAZË PALMASH TË DJEGURA
Mustafë Krasniqi

Shkruan: Mustafë Krasniqi

TA PLAGOS ZEMRËN …!

Çdo fillim n’kohë ka fund
dhe humb kuptimin e jetës
Kur mallëngjehesh
Për këngën e bilbilave
Mëngjeseve lutësh
Ta puthësh baltën e fëmijërisë!

Kur koha ik me plot mall
Gjumi të harlis n’vrap
Ti ndjek hijen e rinisë
Ajo të përplas të thinjur
Harrohesh në pritje
Jastëkun mbushur lot!

I thuhet fund kësaj…
Zë ta qortosh vetën
Nipi të thërret gjysh
Në gjuhë të huaj
Ta plagos zemrën!

Që fitove o mërgimtarë
Humbe gjuhën, te nipi,
Plagose zemrën
Selishtën le përplot therra
Pëllumbat n’përgjakje
N’oborrin e kullës së vjetër!

A do të na vret fillimi në fund
Nipi me harrimin e gjuhës
T’na godas n’zemrën e plagosur?!

Çdo fillim n’kohë ka fund