| Hyrje Autori, Mustafë Krasniqi, u lind në vitin 1966 në fshatin Shipitullë, Komuna e Kastriotit. Mësimet e para i mbaroi në vendlindje, të mesmen dhe studimet universitare në Prishtinë. Mustafë Krasniqi, rrjedh nga një familje atdhedashëse, ku më 1920 stërgjyshi i tij ekzekutohet nga makineria serbo-sllave. Si i ri hyri në radhët e grupeve ilegale dhe më pas dha tërë kontributin për lindjen dhe suksesin e UÇK-së, po ashtu ishte dhe mbeti i angazhuar në çështjen e bashkimit kombëtar, për Shqipërinë Etnike. Autori, Mustafë Krasniqi, pati fatin të vepronte me shumë atdhetarë – dëshmorë të kombit, si me Afrim Zhitinë, Fadil Vatën, Xhavit Hazirin e shumë atdhetar tjerë. Po ashtu ishte edhe njëri nga drejtuesit e demonstratës së vjeshtës së vitit 1989 dhe i shumë proceseve të rëndësishme të ilegales dhe të luftës së fundit të UÇK-së. Si nxënës filloi të merret me krijimtari letrare, Poezinë, prozën, essen, po ashtu edhe me histografinë, si dhe me shkrime gazetarie, analiza, kritikë dhe intervista. Librat: – “Gjarpërinjtë e zinj edhe atje…” – “Lumëgjaku” – “Faqe të panjohura të historisë së NDSH-së” (Ramiz Qyqalla dhe bashkëluftëtarët e tij) – “Lojë Thikash” – “Gjarpërinjtë e zinj edhe atje…” (ribotim) – “Vështrim kritik për poetikën e krijuesve të diasporës” – “Mbrëmja e fundit” – “Eshtrat Pezull” Autori, Mustafë Krasniqi, përpos librave të botuara është i pranishë dhe në tetë libra tjerë si bashkautorë, antologji, ndërsa në dorëshkrim ka edhe katër libra tjerë: “Unë Jam…”,“Cikloni i qytetit tim”, monografinë për heroin e kombit Xhavit Haziri, “ATDHETARI I SHTIGJEVE TË LIRISË, XHAVIT HAZIRI” si dhe librin historik “Për Shqipërinë Etnike”. Për portalin: www.sa-kra.ch përgatiti: Adem Zaplluzha Shkruan: Mustafë Krasniqi ME ESHTRA TË MI (Isa Buletinit) Dheu i im Peshë eshtrat i kam Nëpër copa- copa Gojë hienash Shqipëria ende më rri. Ta fala gjakun Kur kërkove Ti Eshtrat më mbeten Rrugës për në kthim Kulla e vjetër më kërkon pa pushim. Me koburen time Lordit plak i thash: Kam një atdhe Një Shqipëri Mu në Vlorë Një shqiponjë E mbi te gjithë Etninë!… E ti Mitrovicë, Te lindja ime Eshtrat le të më sillen- Prehem i qetë Në tokën Shqipe! Këtu është Shqipëria, E kush po luan Me eshtrat e mi?!… LAJME PËR DËSHMORËT Të kujtova amanetin erdha t`u them burrat po grinden dikush flet për trimërinë tjetri fsheh tradhtinë. Dikush me emrin tuaj hip në kullë të Afelit atje i përjargur lutet për harrimin tuaj. Erdha t`u them Lokja është lodhur komeditë nuk i duron dot burrat presin kot kullës i vjen ndot. JU… (Jusufi, Kadriu e Bardhi) Ju… Jeni mes nesh, Bataretë e rrëmujshme Nuk ju tremben E gjithmonë U kthyet në shtatore, Në mijëra faqe Po u gjejmë, Më të ndritur Se drita!… Flatruat si shqiponja Koha Nuk ua thau gjakun Jeni fillesa e dritës Ringjallje e Etnisë Përherë të njomë E vet ndërgjegjja E kësaj Toke!… MURI Muri më ndau mua dhe preku qiellin gjysmë shekulli peng zuri diellin Në vend të dritës flamujt e kuq ndal i thanë rritës gjaku shkoi huq!? Zana bëri be erdh e lindi Te Berlini Dragoi i natës e mbyti Bajlozin e zi. AI QË MA SOLLI DRITËN (Komandant Kumanovës) Në kuvend fole : s’ka më ëndrra vetëm Fëmijët flenë me përralla . nata ikën, lind dielli lisi rritet nga rrënjët , nga qielli. Në sytë e tu pashë guximin kur ti në Prizren dhe kushtrimin në tokën e Sylejmanit e Ymerit që ajo mos t’i nënshtrohej ferrit. MOS IKNI NGA VLERAT! E çuditshme ikja pas shëmtimit lakuriqësia perçja e zezë ndjell vetëm zi… Ata… me megafon të harbuarit mendje shkurtër me lesh dreqi duan të na e vrasin ndërgjegjen. Vëlla thonë kemi dreqin me mjekër deri në kërthizë Modë thonë kemi zhveshjen të tjerat betohen në vdekje me çarçafët e zi. Ju… mos merrni malin n’kultura e huaja vlerë e jona është Teuta si Princeshë. Ajo s’deshi zhveshjen gjinjtë në lëndinë po as çarçafët e zi t’ia mbulojnë bukurinë. Për ne…., etninë porosi nga princesha të mos ikim nga vlerat. JU VRAFSHIN ZANAT!… Shkuat dasmorë Në ëndrrën e lirisë Në një dasmë të madhe të bëheni valltar, Diku, në lagjen e trimave, E në atë valle shqiponjash Dikush korbin papritmas e ndjelltë, Të qeshur ishit, por tradhtia u priste. Zanat e malit mbi ju u lutën Me fustanella të bardhë E plagët ua lidhnin vetëm me lot. Nga djepi i Pirros-Burrë i Shqipes erdhët si engjëj të buzëqeshur, të pushoni pak u ulët në Iliridë e Dardanisë së vjetër ia hodhët krahun! Nuk e di pse u thanë Mirëserdhët ju o shqipe, Kot u presin të gjallë loket në vatra Me duar të hapura e të thata. Ju vrafshin ju zanat e maleve Që pas shpine engjëjt na i vratë! ËNDRRËS SË GJATË (Mërgimtarët e inkuadruar në UÇK) Për ta thithë gjirin e bardhë Fluturimthi ëndrrës së gjatë, Lumenjtë derdhen plot me mall Për ta prekur dheun e shpirtit. E të parët me xhaketa gjaku U puthitën me afsh në përqafim, Bjeshkët u kallën nga zjarri në vete E koha u zhyt në pelinin e hirit. Në shtatë breza kohe u skuqen Nëpër shtigjet e vdekjes për jetë, Vdekja përmallshëm edhe ne na preku Nëpër kthetrat e ngulura nëpër tokë. Kështu na degdisi edhe njëherë jeta Dhe loti u shtjerr nëpër luftëra, Kushtrimit ju përgjigjëm burrërisht Me plagë shpirti për At-Dheun e lirë. Nëpër shkëmbinj e nëpër beteja Për liri ne u bëmë burra, Nuk ke si ta thithësh gjirin e bardhë Në një ëndërr-zhgjëndërr të gjatë… (Marr nga portali www.sa-kra.ch ) |