Shkruan: Emin Z. Emin
antiKomedi e kaltër
Prolog
(Binte shi)
më pyeti një grua e panjohur
dhe një e njohur
(Nxehte dielli)
dhe një diellkë buzëtamblatore
dhe një tjetër që ia mbaj mend ombrellën
(Nën hijen e shtatores)
dhe një tjetër që as e kujtoj
dhe t’mos bëhem arrogant sa ta harroj
atë turkeshen e edirnesë
që perandoreshë të pushtonte
me sytë e zez’
me pikën e zezë në mollëzen e djathtë
(Ekspoze)
për moirën time një mijë pyetje
nga ato të atillat
me sqep qukapikthi me aromë jasemini
(Thurje)
i flet i frikësohesh e fajëson
ia puth hapat e kthimit
ia kreh flokët me gishta
ia vë dorën në prehrin e dorës sate
(Ovulacion)
e shan me fjalët më të pista
e dashuron marrëzisht e vdes mizorisht
(Klimaks)
cila satanë na qenka ajo
që në vend të diellit një top bore ka
e ti i falesh
(Peripeti)
dhe një milion të tjera pyetje me delikatesë
është e bukur shëmtiraçka
thinjoshja në është e re
çfarë brendi brekësh vesh
ku i rregullon thonjtë që aq shumë i dhimbsen sa nuk t’i ngulë dot në fyt
(Pathos)
me ç’dipotri të pangjyrë botën sheh
në shpirtin e saj prej kazme ç’fsheh
(Kori i grave)
në rron
në është varrharruar
(Narratori, nga stoli i të akuzuarit për dashurinë e mëkatshme, si një kafshë e egër nxjerr mjaltë nga goja e gjoksit lëshon rrufe)
është dhe është
edhe e vdekur mbi re
edhe e gjallë nën dhé
(Sërish kori i grave)
ti e vret dhe e ngjallë
me frymë me varg
(Ritual)
lum si ajo e lumnuara
e ringjallë dhe e rivret
o zot
oh medet
(Shthurje)
të bekuarat
të trembura flutura në shi
ikën kah retë
(Epilog)
të gjitha gratë
cila më shumë cila më pak
moira janë