Mustafë Krasniqi: Tufë poezish

ME ESHTRA TË MI

(Isa Buletinit)

Dheu i im

Peshë eshtrat i kam

Nëpër copa- copa

Gojë hienash

Shqipëria ende më rri.

Ta fala gjakun

Kur kërkove Ti

Eshtrat më mbeten

Rrugës për në kthim

Kulla e vjetër

më kërkon pa pushim.

Me koburen time

Lordit plak i thash:

Kam një atdhe

Një Shqipëri

Mu në Vlorë

Një shqiponjë

E mbi te

gjithë Etninë!…

E ti Mitrovicë,

Te lindja ime

Eshtrat le të më sillen-

Prehem i qetë

Në tokën Shqipe!

Këtu është Shqipëria,

E kush po luan

Me eshtrat e mi?!…

LAJME PËR DËSHMORËT

Të kujtova amanetin 
erdha t`u them 
burrat po grinden 
dikush flet për trimërinë 
tjetri fsheh tradhtinë. 

Dikush me emrin tuaj 
hip në kullë të Afelit 
atje i përjargur lutet 
për harrimin tuaj. 

Erdha t`u them 
Lokja është lodhur 
komeditë nuk i duron dot 
burrat presin kot 
kullës i vjen ndot. 
 

JU… 

(Jusufi, Kadriu e Bardhi) 

Ju… 
Jeni mes nesh, 
Bataretë e rrëmujshme 
Nuk ju tremben 

E gjithmonë 
U kthyet në shtatore, 
Në mijëra faqe 
Po u gjejmë, 

Më të ndritur 
Se drita!… 

Flatruat 
si shqiponja 

Koha 
Nuk ua thau gjakun 

Jeni fillesa e dritës 
Ringjallje e Etnisë 
Përherë të njomë 

E vet ndërgjegjja 
E kësaj Toke!… 

MURI 

Muri më ndau mua 
dhe preku qiellin 
gjysmë shekulli peng 
zuri diellin 

Në vend të dritës 
flamujt e kuq 
ndal i thanë rritës 
gjaku shkoi huq!? 

Zana bëri be erdh e lindi 
Te Berlini 
Dragoi i natës e mbyti 
Bajlozin e zi. 

AI QË MA SOLLI DRITËN 
(Komandant Kumanovës) 

Në kuvend fole : s’ka më ëndrra 
vetëm Fëmijët flenë me përralla . 
nata ikën, lind dielli 
lisi rritet nga rrënjët , nga qielli. 

Në sytë e tu pashë guximin 
kur ti në Prizren dhe kushtrimin 
në tokën e Sylejmanit e Ymerit 
që ajo mos t’i nënshtrohej ferrit. 

 

MOS IKNI NGA VLERAT! 

E çuditshme 
ikja pas shëmtimit 
lakuriqësia 
perçja e zezë 
ndjell vetëm zi… 

Ata… 
me megafon 
të harbuarit 
mendje shkurtër 
me lesh dreqi 
duan të na e vrasin 
ndërgjegjen. 


Vëlla thonë kemi dreqin 
me mjekër deri në kërthizë 

Modë thonë kemi zhveshjen 
të tjerat betohen në vdekje 
me çarçafët e zi. 

Ju… mos merrni malin 
n’kultura e huaja 
vlerë e jona është 
Teuta si Princeshë. 

Ajo s’deshi zhveshjen 
gjinjtë në lëndinë 
po as çarçafët e zi 
t’ia mbulojnë bukurinë. 

Për ne…., etninë 
porosi nga princesha 
të mos ikim nga vlerat. 
 


JU VRAFSHIN ZANAT!… 


Shkuat dasmorë 
Në ëndrrën e lirisë 
Në një dasmë të madhe të bëheni valltar, 
Diku, në lagjen e trimave, 

E në atë valle shqiponjash 
Dikush korbin papritmas e ndjelltë, 
Të qeshur ishit, por tradhtia u priste. 

Zanat e malit mbi ju u lutën 
Me fustanella të bardhë 
E plagët ua lidhnin vetëm me lot. 

Nga djepi i Pirros-Burrë i Shqipes 
erdhët si engjëj të buzëqeshur, 
të pushoni pak u ulët në Iliridë 
e Dardanisë së vjetër ia hodhët krahun! 

Nuk e di pse u thanë 
Mirëserdhët ju o shqipe, 
Kot u presin të gjallë loket në vatra 
Me duar të hapura e të thata. 

Ju vrafshin ju zanat e maleve 
Që pas shpine engjëjt na i vratë! 


ËNDRRËS SË GJATË

(Mërgimtarët e inkuadruar në UÇK)

Për ta thithë gjirin e bardhë

Fluturimthi ëndrrës së gjatë,

Lumenjtë derdhen plot me mall

Për ta prekur dheun e shpirtit.

E të parët me xhaketa gjaku

U puthitën me afsh në përqafim,

Bjeshkët u kallën nga zjarri në vete

E koha u zhyt në pelinin e hirit.

Në shtatë breza kohe u skuqen

Nëpër shtigjet e vdekjes për jetë,

Vdekja përmallshëm edhe ne na preku

Nëpër kthetrat e ngulura nëpër tokë.

Kështu na degdisi edhe njëherë jeta

Dhe loti u shtjerr nëpër luftëra,

Kushtrimit ju përgjigjëm burrërisht

Me plagë shpirti për At-Dheun e lirë.

Nëpër shkëmbinj e nëpër beteja

Për liri ne u bëmë burra,

Nuk ke si ta thithësh gjirin e bardhë

Në një ëndërr-zhgjëndërr të gjatë…