TË TJERAT DHE MOIRA
më vjen e më troket në derë një evë
mbetur shtatzënë me një mollë të kuqe
skuqur nga pafajësia e mëkatit
pastaj vargohen gra të tjera
siç fjala vjen vjen laura me lulezjarri në lulen e syrit
dhe e ëmbla dulçineja
stolisur me një milion hire të gënjeshtërta
veshur me nota pianoje barbara flokëqullur
nxjerr petalet prej kaçeje prapa një kaçube
përhënshëm beatriçeja e bukur në besë më pati thënë
ta ketë tradhëtuar parajsën e premtuar
për flakën e ferrit të lumturisë tokësore
rrëkeshëm vijnë me trajtë të pikave të shiut
nga të katër anët e dynjasë
të gjtha anat e botës
të gjtha këto gra të miqve miq tinëz i kam dashur
ashtu siç di vetëm një i çmendur
dhe një nate të vonë me diademë dielli në kokë
e fundit erdhi kryezonja
imja shpirtdhembja moira
e cila më mësoi si dashurohet
KUPA DHE DITËLINDJA E VAJZËS
një kupë e zbrazur me fund
bosh
harruar pas një mesnate dimri në kafenenë e pijanecëve
jam
një brisk i hollë ere
pamëshirshëm nga degët e harlisura
mollëve ua pret kërthizën
ç’pamje e trishtë kjo
të shohësh pemën pa fëmijët ngrykë
vajza sot ka ditëlindjen
ti mbath çizmet e kuqe që moti t’i pata blerë
mollët që bëjnë homazhe te rrënjët e nënës
nën hijen e pikëlluar të kurorës së tharë
mblidhi pa u kalbur
shkil mbi to si mbi mua
shtrydhi fort
derisa ujë të bekuar të pikojnë
shko shkelja syrin kamerierit
pa të keq vidhja kupën e harruar pas rrjetës së merimangave
idhnakas mbushe derisa të derdhet
rroke butësisht me të dy duart e praruara
dhe pi deri në dehje atë lëng jete
pi gjak të kuq të valë
nga zgorka me ftohtësi prej varri e gjoksit tim
asgjë tjetër nuk dua asgjë
sall të jem
kupë në buzët e tua
aty të prehem
pastaj pa ritual
ditëlindjen e vajzës së palindur
moirë
ta kremtojmë